Bir Umuttur Yaşamak!!! Zorlansak da umutlarımızı korumakta, yıkılsak da çoğu zaman hayatın darbeleri ile yılmadan, yorulmadan ve bıkmadan yaşamalı hayatı, umutla ve coşkuyla. Bazen kendi kendi kendime "- Keşke Lidyalı'lar parayı bulmasalardı." diyorum. Hayat daha bir güzel olurdu sanki. Alış verişlerde mübadele sistemi ile devam etseydik. Buğday verip pirinç alsaydık ya da tuz verip şeker alsaydık. Olur muydu acaba? Doğrusu sorumun cevabından pek emin değilim ama... İnsan bazen çıkışlardan uzaklaşınca, içine dönüyor ve karartıyor dünyasını. Kendisi ile çevresi arasına görünmez bir duvar örüyor, kabuğuna çekiliyor.
 |
| Bir Umuttur Yaşamak, Umutsuzluklara İnat. |
Etrafımıza bakındığımızda çevremizde olan pek çok kişinin kendisini duvarlara hapsettiğini görebiliriz. Bu kimi zaman kendinden kaynaklanan sebeplerden olabilir kimi zaman da çevre neder endişesinden olabilir. İnsan hayatını başkalarının tepkilerini düşünerek yaşamaya başladığı anda kendisini duvarlar ardına değil kocaman ve yıkılmaz bir kalenin içine hapsetmiş demektir.
 |
| Virane Olan Evdir, Hayat İnatla Sürmeli... |
Kaygılarımızı ve korkularımızı bir yana bırakıp; saygı ve sevgi çerçevesinde hayatımızı yaşamalıyız. En başta söylediğimiz gibi; "Bir Umuttur Yaşamak" ve asla umudumuzu yitirmemeliyiz.
Esen kalın...
M. Turgay YÖŞ
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder